Antalya Akvaryumda Bir Gün: Kaç Ton Su Var, Bilmiyorum Ama Duygularım Dalgalar Gibi
Geçen yaz, Antalya’ya bir kaç günlüğüne gitmeye karar verdim. Kendimi kaybetmeye, biraz uzaklaşmaya ihtiyacım vardı. Kayseri’deki rutin hayatımın içinde boğulmuş, bazen sıkışmış hissediyordum. Gözlerimdeki yorgunluk, biraz daha az parlak, biraz daha donuk hale gelmişti. Antalya’daki deniz, güneş ve tatil, belki de her şeyin yeniden canlı ve parlak olmasına yardımcı olur diye düşündüm.
Antalya’da geçirdiğim ilk gün, sahilde dolaşıp denize girmemle son bulmuştu. Ama ikinci gün, aklımda bir şey vardı: Antalya Akvaryumu. Hayatımda hiç bu kadar büyük bir akvaryum görmemiştim. En azından internette gördüklerim bu kadar etkileyiciydi. O kadar büyüktü ki, sanki içimdeki tüm soruları ve kafa karışıklıklarını içine alacak bir yerdi. Ve evet, bir gün, burada ne kadar su olduğunu da öğrenmek istedim: Antalya Akvaryumu’nda kaç ton su var? Ama asıl soru, suyun ve balıkların arasında kendimi ne kadar kaybedeceğimi daha çok merak ediyordum.
İlk Adım: Heyecan ve Hayal Kırıklığı
Akşam saatlerinde, Antalya Akvaryumu’na doğru yola çıktım. Hafif bir heyecan vardı içimde; her şey o kadar yeni, o kadar farklıydı. Akvaryumun kapısından girdiğimde, gözlerim hemen devasa su tanklarına, balıklara ve su altı dünyasına odaklandı. Ama bir anda, içimde tuhaf bir hayal kırıklığı da belirdi. Beklediğimden çok daha kalabalıktı. İnsanlar, çocuklar, aileler… Herkesin gözleri aynı noktada, suyun içinde yüzmeye çalışan balıklarda. Ve o an, tüm bu karmaşanın içinde kaybolmuş gibiydim. Bir anlık sessizlik, sakinlik ve denizin içine dalma düşüncesi, bu kalabalıkla kesilmişti.
Akvaryumun içindeki devasa tankları izlerken, kaç ton su olduğunu sordum bir çalışanına. “Yaklaşık 5 milyon litre,” dedi. 5 milyon litre! Sadece bu kadar suyun içinde bir balığın yaşamını görmek, benim için her şeyin ötesindeydi. O an, suyun içinde bir şeylerin kaybolmuş olduğunu hissettim. Balıklar, bazen çok derinlerde, bazen yüzeyin hemen altındaydılar. Ama hep bir şeyler eksikti. Su, balıklar, tanklar… Her şey tam gibi görünse de, içimde bir boşluk vardı. “Bütün bu suyu ben dolduramazdım,” diye geçirdim aklımdan. Sadece büyük, derin bir okyanusun içinde kaybolmuş gibi hissettim.
O An Anladım: Dalgalar Gibi Bir Yaşam
İçimdeki bu boşluğu fark ettiğimde, akvaryumda uzun bir süre dolaşmaya karar verdim. Ama bir şey vardı. Bir duygusal bir şey. Öylece bakarken, balıklara doğru, zamanla nasıl rahatlamaya başladığımı fark ettim. Sanki suyun ve balıkların arasında kaybolarak, tüm o karmaşayı, dış dünyayı bir kenara bırakabiliyordum. Kendimi yeniden bulmuş gibiydim. Her balığın yüzüşü, her balığın hareketi bana yeni bir şey öğretiyordu. Bir süre sonra o kalabalık, o hayal kırıklığı kayboldu ve sadece ben, su ve balıklar kaldık. İçimdeki soru bir anda anlam kazandı: Bu kadar su, bu kadar büyüklük, insanın hayatını nasıl etkilerdi? Belki de tüm bu su, bir şekilde kalbimi yıkadı, temizledi.
Geriye Dönüş: Su Beni Huzura Kavuşturdu
Akvaryumdan çıkarken, aklımda sadece bir soru vardı: “5 milyon litre suyun içindeki bir balık olmak nasıl bir şey?” Ama o soru değil, daha çok şu düşüncelerle çıkıyordum: “Hayat, bazen çok büyük, bazen çok karmaşık olabilir. Ama bazen de sadece suya bakmak, denizin derinliklerine dalmak yeterlidir.” Belki de yaşadığımız her şeyin sonunda bir su gibi, akıp gitmesi gerekiyordur. Bir an için, her şeyin geçici olduğunu, hayatın dalgalar gibi gelip geçeceğini anladım. Akvaryumda kaç ton su olduğunu bilmem aslında çok da önemli değildi. Önemli olan, o suda, o balıklarda, o anlarda kendimi kaybedebilmekti. Antalya Akvaryumu’na vardığımda, düşündüğümden çok daha fazlasını buldum. Ama en önemlisi, kendimi yeniden buldum.